Setiap pagi kuawali melihat matahari dgn segalas kopi dan sebatang rokok memang sudah menjadi kebiasaan buruk. Jgn ditiru gan.hehe
Rencana hari ini tuk prgi melamar pekarjaan,walau sy punya kerjaan.tp proporsi tidak sepadan dgn biaya hidup sy.maka y sy cri lagi.jd punya penghasilan lebih dr thun ini. Sy harap seperti. Dgn semangat ku pacu sepada motor ku. Titik pertama kulalui adalah melengkapai persyaratan layak nya melamar di tmpt fotocopy..setelah selesai, sy terngiang dgn ketua komite yg menjdi suatu hal membuat rasa optimis utk ditempatkan di instansi tsb.
Tiba di TKP rupanya ada acara ramai sekali,jd kesempatan utk brtmu pempinan agak susah. Kebiasaan buruk sy kambuh. Sy ke toko dan membeli rokok kuhisap dalam sejenak tuk merilekasi dan mensiati strategi brtmu pempinan..stlh 1 btang hbs sy pun brgegas tuk temui nya dr td sy jg dah muak dgn sambutan kepala UPT,perasaan sy pun agak pesimistis lantaran temen 1 kampus dan pernah 1 kosan dteng di intansi tsb. Mungkn sy udah kira arah tujuan temen sy dteng ktmpt itu tak lain adalah tuk jd porsinal yg memang di lihat silsilah temen sy yg notabane ayahnya orang penting jg..
Ya sudahlah sy beranikan saja. Wlw btin menolak. Krn kartekter sy adalah pemalas.hehe
Stelah brtmu pimpinan basa basi tak berguna. Sy tanyakan. Ternyata instansi trK di isi penuh. Padahal sy udah melamar dari thn kmren. Laksana seperti di hujam angin selatan. Diam meringkik kecewa. Mungkn pimpinan ingmw menghargai dan tak enajt hti jg.lamaran di ambilnya.
Sy yakin bhw seharus y sy harus berada di instansi tsb.
Dan temen sy dan anak upt itu sy yakin diterima.
Ini tidak adil krna gruade mereka dibwah sy. Yg sy inginkan adanya interview agar tau kapabilitas y.
Ysudahlah.
Jgn terlalu merincikan mimpi
Krna dunia tu tidak stagnan
Sering beruah ubah.
Di Posting Oleh , Pada 10.41 dan 0 komentar
